- Ναμπού
- Ασσυροβαβυλωνιακή θεότητα, που σημαίνει τον κήρυκα ή τον προφήτη. Ήταν ο θεός της γραφής και της επιστήμης και είχε την επιμέλεια πινάκων, πάνω στους οποίους έγραφε τις τύχες των ανθρώπων. Ο Ν. ήταν γιος του θεού Μεροδάχ και λατρευόταν κυρίως στην πόλη Βορσίππη, όπου υπήρχε ο κυριότερος ναός του, γνωστός με την ονομασία Ε-ζίντοα, όπου σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, είχε τον θρόνο του. Ο N., αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη ως θεότητα που λατρευόταν στη Βαβυλώνα και στην οποία ήταν αφιερωμένη η τέταρτη μέρα της εβδομάδας. Γυναίκα του ήταν η Τας-μετόν. Πολλοί θεωρούσαν τον Ν. ως θεό της γεωργίας, στο δε ασσυρολογικό θεολογικό σύστημα ταυτίζεται με τον πλανήτη Ερμή.
Ο Ναμπού, θεός της γραφής και της επιστήμης των Ασσυρίων και των Βαβυλωνίων, όπως απεικονίζεται σε άγαλμα από τη Νιμρούντ.
Dictionary of Greek. 2013.